Czas akcji: koniec XX wieku.
Miejsce akcji: nieokreślone miasto.
Obsada: 2 role męskie.
Druk: "Dialog" nr 5/1995.
Sztuka w jednym akcie.
We wstępie do sztuki autor dość dokładnie wyjaśnia znaczenie słowa "deal". W potocznym rozumieniu oznacza ono transakcję handlową. Kolts zawęża jego rozumienie do transakcji dotyczącej dóbr zakazanych lub ściśle kontrolowanych, co wymaga stosowania niemal konspiracyjnych metod zawierania porozumienia między stronami.
Bohaterami dramatu są Klient i Dealer. Sztuka opowiada historią nieudanego dealu, którego przedmiotem była realizacja bliżej nieokreślonej potrzeby Klienta. Konkretny przedmiot transakcji nie zostaje ujawniony. Wiadomo jedynie, że nie jest nim raczej tradycyjny towar nielegalnego obrotu, jak broń, narkotyki czy seks. Każdy z widzów może sam określić przedmiot transakcji, a autor nie wyklucza żadnej możliwości, włącznie z taką, że pragnienie dotyczyło otrzymania czegoś bliżej nieokreślonego, jako celu samego w sobie.
Sztuka jest próbą przedstawienia istoty procesu negocjacji w oderwaniu od jakichkolwiek konkretnych obiektów czy towarów. Wypowiedzi Dealera i Klienta są na tyle enigmatyczne i wieloznaczne, że można je interpretować na wiele sposobów. Autor celowo myli tropy, jakie widz lub czytelnik próbuje odnaleźć w trakcie analizy dialogów. W sztuce brak akcji. Cały czas trwa rozmowa, a właściwie dysputa filozoficzna pomiędzy Dealerem a Klientem. Dialogi wydają się prowadzić donikąd, gdyż sam przedmiot transakcji, czyli cel, który można by osiągnąć, nie jest znany. Stosując taki zabieg autor usiłuje odsłonić schemat rozmowy, jej wewnętrzną dynamikę i strategię, według której przebiega konflikt między kupującym, a sprzedającym.
Bardzo istotny wydaje się być przewijający się niemal cały czas motyw samotności bohaterów. Jak pisze autor, są oni chwilami tak samotni, jak "pola bawełniane nocą", które żyją i rosną, lecz nocą nikomu nie są potrzebne i dlatego są całkowicie zapomniane. Klient i Dealer wydają się też być bardzo zmęczeni sytuacją w jakiej się znaleźli i koniecznością prowadzenia targu, którego nie można zakończyć.
Duże znaczenie ma także język, jakim postacie się posługują. Specyficzna składnia wypowiedzi nadaje dialogowi ironiczny i prześmiewczy charakter.
"Nie ma już ideału, pozostał tylko deal."
Ukryj streszczenie
