Anastazja Szczepkowska
SZCZEPKOWSKA Anastazja (13 V 1850 - 3 VII 1927 Warszawa), śpiewaczka. Była córką -> Józefa Sz. I -> Marianny Bełcikowskiej, siostrą -> Józefa Sz. Uczennica H. Majeranowskiej. Debiutowała na scenie T. Wielkiego w Warszawie 20 IV 1877 w partii Azuceny ("Trubadur"). Odznaczała się "głosem czystym, rozległym", była "swobodna w ruchach i chodzeniu" (M. Chomiński). Zaangażowana do zespołu operowego WTR, śpiewała w nim ponad dwadzieścia pięć lat, wykonując początkowo pierwsze partie z repertuaru mezzosopranowego, w późniejszym okresie przechodząc do ról charakterystycznych. Do najwybitniejszych partii śpiewanych przez nią należały: Amneris ("Aida"), Ortruda ("Lohengrin"), Fryderyk ("Mignon"), Elżbieta ("Tannhauser"), Fides ("Jan z Lejdy"), Matka ("Gioconda"), Wdowa ("Goplana"), Nancy ("Marta"); 26 IV 1903 obchodziła jubileusz dwudziestopięciolecia pracy scenicznej. A. Sygietyński uznał ją za jedną z najwybitniejszych śpiewaczek i aktorek zarazem z taką "niepospolitą siłą ekspresji potrafiła uplastycznić wszystkie uczucia". W 1905 przeszła na emeryturę, jednak jeszcze w 1906 występowała w warsz. t. na Mokotowskiej. Bibl.: Album teatr. II s. 54 (il.); Owerlło; EMTA 1886 nr 167 (il.), 1893 nr 530, 1903 nr 16/17, 18, 19; Kur. codz. 1903 nr 112; Kur. teatr. 1902 nr 15; Kur. warsz. 1927 nr 210; Afisze. IS PAN; Chomiński. Ikon.: Fot. pryw. i w rolach - IS PAN, MTWarszawa. Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973