Tadeusz Kąkolewski
KĄKOLEWSKI Tadeusz Józef (13 sierpnia 1918 Kraków – 3 stycznia 1999 Kraków),
aktor, śpiewak.
Był synem Stanisława Kąkolewskiego, urzędnika magistratu, i Emilii z Owsiaków; mężem Marii Czerwińskiej z domu Jabłońskiej (ślub 12 września 1944 w Przytkowicach, rozwód w 1983). Szkołę powszechną i cztery klasy gimnazjum ukończył w Białej Krakowskiej, potem uczył się w Sosnowcu, gdzie w 1939 zdał maturę. Podczas II wojny światowej pracował w Krakowie w piekarni, potem ukrywał się na wsi i pracował jako robotnik rolny. W 1945 był referentem Wydziału Kultury i Sztuki przy Starostwie Powiatowym w Białej Krakowskiej. Jak podawał, w 1946 wrócił do Krakowa, krótko studiował w Szkole Dramatycznej, ale musiał zrezygnować z powodów materialnych. Potem pracował jako urzędnik, a w 1950, po konkursie, został przyjęty do rozgłośni Polskiego Radia w Krakowie jako śpiewak.
W 1951 Państwowa Komisja Kwalifikacyjna przy znała mu I kategorię artystyczną. Od 1954, kiedy powstał w Krakowie Teatr Muzyczny, został jego aktorem. Występował tu do 1960 w niewielkich rolach w operetkach, takich jak: Czeko (Hrabina Marica, 1954); Lichtenfels i Czang (Kraina uśmiechu, 1955 i 1960), Ceta (Wesoła wdówka, 1955); France (Księżna cyrkówka), Testaccio (Noc w Wenecji) – 1956; Perkelty (Wiktoria i jej huzar, pisano: Burmistrz Perkelty „grany przez kapitalnego T. Kąkolewskiego”), Tschöll (Domek trzech dziewcząt) – 1958; Frosch (Zemsta nietoperza, 1959). Śpiewał też w Zespole Wojska Polskiego Okręgu Warszawskiego.
Bibliografia
Kron. m. Krakowa 1959–1960 (J. Kłysik; cyt.); Theatri decor, Akt ślubu nr 1218033/00/AM/1944/048498 i zgonu nr 1261011/00/AZ/1999/570661, Arch. USC Kraków; Akta, ZASP; Almanach 1944–59.
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.
