Zofia Duranowska
DURANOWSKA Zofia, pseudonim Zofia Downarówna, zamężna Nasielska (1 marca 1907 Warszawa – 22 sierpnia 1992 Warszawa),
tancerka, aktorka.
Była córką Walentego Duranowskiego i Pauliny z Chybowskich; żoną aktora Stanisława Sielańskiego (właściwie Nasielskiego; zob. t. 1). Uczęszczała do szkoły baletowej przy Teatrze Wielkim w Warszawie i na tej scenie występowała już od 1918. Po ukończeniu szkoły, była koryfejką w balecie Teatru Wielkiego, np. w 1922 tańczyła jedno z Bliźniąt oraz Świteziankę w Panu Twardowskim Ludomira Różyckiego, w 1924 w Marii Romana Statkowskiego i Bajce Ludomira Michała Rogowskiego, w lutym 1925 w tańcu Almejek w Szeherezadzie. Potem występowała w teatrach rewiowych i kabaretach (prawo angażowania się w teatrach zawodowych Związek Artystów Scen Polskich przyznał jej po egzaminie w 1929). Pierwszą informację o jej występach w teatrze rewiowym Olimpia w 1927 w Warszawie podał Ludwik Sempoliński.
W 1929 była w Krakowie, najpierw w Teatrze Gong, a na przełomie 1929 i 1930 w teatrze Pantera pod dyrekcją Tadeusza Wesołowskiego, później w zespole warszawskiego teatru Mignon, w 1930 w Teatrze Wielka Rewia w Poznaniu. Potem występowała ponownie w Warszawie: w 1931 w teatrze Morskie Oko i Teatrze Nowości, w 1933 w Wielkiej Operetce (w Balu w Savoyu), w 1934 w kabarecie Stara Bunda i Teatrze na Kredytowej (w komedii muzycznej Piosenka o Nadinie), w 1937 w teatrze Wielka Rewia (w komedii muzycznej Król na jedną noc). Grała też epizodyczne role na scenach dramatycznych, np. w Zazdrości i medycynie w Teatrze Ateneum w Warszawie (1937).
Pod pseudonimem Downarówna grała niewielkie role w filmach, np. w 1936 w Jadzi i Papa się żeni, w 1938 w Kobietach nad przepaścią i Królowej przedmieścia.
W latach II wojny światowej i okupacji niemieckiej pracowała w prywatnym biurze w Warszawie. Walczyła w powstaniu warszawskim w szeregach Armii Krajowej (pseudonim „Hoża Zosia”). Po wojnie nie wróciła na scenę.
Bibliografia
Boy: Pisma t. 25, 27; Hist. filmu t. 2; PSB t. 36 (M. Hendrykowska: Biogram S. Sielańskiego); Poskuta-Włodek: Dzieje 1919–39; Sempoliński: Wielcy artyści; Kur. Warsz. 1930 nr 59, 62, 112, 1933 nr 358, 1934 nr 247, 282, 287, 1937 nr 182, 250; Scena Pol. 1929 z. 16, 1931 z. 7; Życie Warsz. 1992 nr 205; Akt urodzenia nr I-16/65/1907 i zgonu nr I/1865/1992, Arch. USC Warszawa; Akta, ZASP (il: błędny rok urodzenia; fot.); Programy, IS PAN; Spis ZASP 1939–1949; Pudełek Materiały 1918–39; www.filmpolski.pl
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.
