Adolf Ćwieczkowski
ĆWIECZKOWSKI Adolf, także Kuba Ćwieczkowski (2 stycznia 1920 Szalciny na Wileńszczyźnie – 26 stycznia 1998 Poznań),
śpiewak.
Był synem Ignacego Ćwieczkowskiego i Barbary z Anisków; mężem tłumaczki Ewy Ćwieczkowskięj. W 1950–56 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu w klasie śpiewu solowego Józefa Wolińskiego. W czasie studiów uczestniczył w koncertach organizowanych przez Artos i Polskie Radio w Poznaniu.
W sezonach 1954/55–1958/59 występował w Operetce Dolnośląskiej we Wrocławiu, m.in. jako: Koloman Żupan (Hrabina Marica), Janczi (Wiktoria i jej huzar), Emmerich (Manewry jesienne), Florian Lieblich (Urocza dziewczyna). W 1959–73 był solistą Teatru Wielkiego w Poznaniu. Wykonywał role tenorowe, często charakterystyczne, jak np.: Triquet (Eugeniusz Oniegin, 1960), Iskra (Mazepa, 1961), Grześ (Straszny dwór, 1962), Monostatos (Czarodziejski flet, 1966), Lorenzo (Fra Diavolo, 1967), Artur Buklow (Łucja z Lammermooru, 1968), Pasterz (Tristan i Izolda, 1968), Pisarczyk (Chowańszczyzna, 1969), Dr Sparlich (Wesołe kumoszki z Windsoru, 1971) oraz tak ważne, jak tytułowy Faust (1962), Stefan (Straszny dwór, 1968), czy Don José (Carmen, 1971).
Śpiewał w organizowanych przez Kazimierza Nowowiejskiego przedstawieniach w klubie „Pod Pegazem”, np. Almavivę (Cyrulik sewilski), Eisensteina (Zemsta nietoperza) oraz brał udział w koncertach poetycko-muzycznych, odbywających się w klubie „Mozaika”. Zajmował się także pracą pedagogiczną.
Po zakończeniu kariery scenicznej, przez wiele lat mieszkał w Kanadzie.
Bibliografia
Almanach 1997/98; XXV lat Operetki Wrocł. 1955–80; Nowowiejski: Pod zielonym Pegazem; Opera Pozn. 1919–69 s. 207 (il.); Świtała; Głos Wielk. 1998 nr 27, 28; Akta (fot.), ZASP; Almanach 1944–59.
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.
