Waldemar Kazanecki
KAZANECKI Waldemar Zbigniew (29 kwietnia 1926 Warszawa – 21 grudnia 1991 Warszawa),
dyrygent, kierownik muzyczny teatru.
Był synem Jana Kazaneckiego i Józefy Anny z Olszewskich; mężem, kolejno: aktorki Iwy Młodnickiej (ślub 11 lutego 1960 w Warszawie, rozwód w 1967), Małgorzaty z domu Jóźwiak (ślub 7 marca 1970 w Warszawie, rozwód w 1972), Grażyny Zając z Ulanowskich (ślub 30 grudnia 1988 w Warszawie). Uczył się prywatnie teorii muzyki i kompozycji u Józefa Gawlasa w Katowicach i kompozycji u Stefana Kisielewskiego w Warszawie w 1961–64. Współpracował jako kierownik muzyczny i dyrygent z Teatrem Powszechnym w Łodzi i Teatrem Śląskim im. Wyspiańskiego w Katowicach.
Komponował muzykę do przedstawień; w Łodzi opracował: Grzeszników bez winy, Ożenek z posagiem (z M. Welman) – 1951; w Katowicach: Mazepę (1953), Wiśniowy sad (1954), w Teatrze Zagłębia w Sosnowcu Klucz od przepaści (1954), a w Warszawie do programów składanych Teatru Syrena. Nawiązał współpracę ze Śląską Rozgłośnią Polskiego Radia, a po śmierci Jerzego Haralda w 1965, objął prowadzenie Radiowej Orkiestry Tanecznej. W latach 70. i 80. komponował muzykę do przedstawień, np. w Bałtyckim Teatrze Dramatycznym w Koszalinie (Król Jelonek, 1971); Teatrze Śląskim w Katowicach (Wesele, 1974); Teatrze im. Horzycy w Toruniu (Dyliżans, 1979); Teatrze im. Osterwy w Lublinie (Cyd, 1980), (Pierwszy dzień wolności, 1982; w spektaklu wykonano jego tango), a w Warszawie: w Teatrze Polskim (Cyd, 1975; Maskarada Iwaszkiewicza, 1977), Teatrze Dramatycznym (Przyjdzie na pewno, 1976), Teatrze Syrena (Sasza i bogowie, 1980), Teatrze Rozmaitości (Gałązka rozmarynu, 1988).
W 1963–91 przygotował oprawę muzyczną wielu spektakli Teatru TV, tworzył muzykę do filmów fabularnych, animowanych i seriali telewizyjnych oraz słuchowisk radiowych, komponował piosenki. Był stałym współpracownikiem Studia Miniatur Filmowych oraz producentów filmowych w Holandii i Hiszpanii. Brał udział w Międzynarodowych Kursach Nowej Muzyki w Darmstadt. Pełnił funkcję wiceprezesa Zarządu Głównego Związku Polskich Autorów i Kompozytorów.
Bibliografia
20 lat T. Syrena (ta błędnie Wiktor K.); Kalejdoskop estradowy; Kaszyński: Teatr łódz.; Linert: T. Śląski 1949–92; Ruch Muz. 1973 nr 14 (wywiad z K.; il.); Życie Warsz. 1991 nr 249; Akty ślubów nr IV/93/1960, nr I/522/1970 i zgonu nr II/2257/1991, Arch. USC Warszawa; Almanach 1944–59; www.filmpolski.pl
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.
