Sabina Grochowska
GROCHOWSKA Sabina, właściwie Grochowina, zamężna Wieczorek (3 maja 1923 Łódź – 30 lipca 1983 Łódź),
aktorka.
Była córką Erycha Grochowiny i Anny z Piórkowskich. Od kwietnia 1945 i w roku akademickim 1945/46 była słuchaczką łódzkiego Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej, a w 1946/47 Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. W 1947 otrzymała dyplom; w przedstawieniu dyplomowym występowała jeszcze jako Grochowina, a w 1948 Związek Artystów Scen Polskich przyznał jej prawo używania na scenie pseudonimu Grochowska.
W sezonach 1947/48 i 1948/49 grała w Teatrze Dolnośląskim we Wrocławiu (od 1948/49 Teatry Dolnośląskie), m.in.: Jankę (Ładna historia), Marię (Nikt mnie nie zna), Tecię (Dom otwarty), Tilly (Świerszcz za kominem). W sezonach 1949/50 i 1950/51 występowała w Teatrach Dramatycznych w Poznaniu, np. jako: Wiwia (Profesja pani Warren), Magda (Zwycięstwo), Parasza (Zwykły człowiek). W sezonie 1951/52 grała w Łodzi w Teatrze Satyrycznym Osa i w Teatrze Małym, w 1952/53 w Teatrze Śląskim w Katowicach, m.in. Samburową (Magazyn mód). W sezonach 1953/54–1955/56 była aktorką Teatrów Dramatycznych w Częstochowie, zagrała m.in.: Dorotę (Takie czasy), Celię (Wędka Feniksany).
W 1956–58 współpracowała z Estradą Poetycką i Teatrem Satyry w Łodzi. Od 1958 do 31 grudnia 1978 należała do zespołu Operetki Łódzkiej (od 1972 Teatr Muzyczny). Była tu użyteczną, często obsadzaną aktorką; występowała w takich rolach, jak: Baronowa Othegraven (Krysia leśniczanka, 1958), Ciuchara (Tylko dla kobiet, 1959), Palmira (Bal w operze, 1959), Peronella (Boccaccio, 1960), Margot la Crosse (Król włóczęgów, 1961), Olga (Biała akacja, 1962), Adelajda (Ptasznik z Tyrolu, 1964), Wdowa (Bal samotnych, 1965), Berta (Fajerwerk, 1966), Gabriela Petypon (Dama od Maxima, 1970), Zawistowska (Najpiękniejsza, 1976), Klementyna (Och! Laleczko, 1978). W dniu 1 stycznia 1979 przeszła na emeryturę.
Bibliografia
Almanach 1982/83; 40 lat sceny operetkowej w Łodzi (il.); Kaszyński: Teatr łódz.; Linert: T. Śląski 1949–92; Mrozińska: Szkoła; Operetka i T. Muzyczny w Łodzi s. 175–179, 183, 186, 188, 190; XV lat Operetki w Łodzi (il.); T. Polski Wrocław 1945–65; Pam. Teatr. 1995 z. 1–2 s. 121 (il.); Akt zgonu nr III–1076/1983, USC Łódź Centrum; Akta (fot.), ZASP; Almanach 1944–59.
Ikonografia
Fot. – IS PAN.
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.
Biogram w Almanachu Sceny Polskiej
Sabina Grochowska, właśc. Grochowina-Wieczorek (3 V 1923 Łódź - 30 VII 1983 Łódź), aktorka, śpiewaczka. Po wyzwoleniu studiowała w PIST w Łodzi, potem łódź. PWST, którą ukończyła w 1947. W l. 1947-49 grała w T. Dolnośląskich we Wrocławiu, 1949-51 w T. Polskim w Poznaniu, 1951-52 w Połączonych T. Muzycznych w Łodzi, 1952-53 w T. Śląskim w Katowicach, 1953-56 w T. im. Mickiewicza w Częstochowie (w sez. 1954/55 dogrywała w T. Nowym w Łodzi), w l. 1956-58 w Estradzie Satyrycznej i T. Satyry w Łodzi, 1958-78 w łódz. Operetce, potem pn. T. Muzyczny. 31 X 78 przeszła na emeryturę, ale nadal współpracowała z tą sceną. Niektóre role: Żona ambasadora ("Kraina uśmiechu" Lehara), Pani Bogs ("Sensacja w Londynie" Kawany), Berta ("Fajerwerk" Burkharda), Margot ("Król włóczęgów" Frimmla), Fasońska ("Ja tu rządzę" Rapackiego), Wdowa (Bal samotnych" Kiesewettera), Baronowna Ostergraven ("Krysia Leśniczanka" Jarno), Radczyni ("Diabeł nie śpi" Sielickiego), Matka Madeleine ("Ach, Nicole" Jary'ego), Babcia ("Oh, laleczko" Klimczuka). Źródło: Almanach Sceny Polskiej 1982/83. Tom XXIV. Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1987.