Eufemia Gerardi
GERARDI Eufemia, właściwie Grossman (16 września 1912 Warszawa – 3 stycznia 1983 Warszawa),
tancerka, choreografka.
Była córką Ignacego Edwarda i Eleonory Grossmanów. Jak sama podawała, w 1922–24 uczyła się w szkole baletowej przy Teatrze Wielkim w Warszawie, potem w prywatnej szkole baletowej Kazimierza Łobojki oraz w Szkole Umuzykalnienia i Tańca Scenicznego Tacjanny i Stefana Wysockich. Przed II wojną światową tańczyła w zespołach rewiowych w Warszawie i Łodzi. W czasie okupacji niemieckiej mieszkała w Warszawie, w grudniu 1943 występowała w jawnym teatrze Rozmaitości Jar.
W 1945–80 pracowała w administracji Teatrów Miejskich (od 1949 Dramatycznych, od 1957 im. Mickiewicza) w Częstochowie. W 1945–46 była solistką w zespole tanecznym prowadzonym przez Tacjannę Wysocką przy teatrze w Częstochowie i brała udział w spektaklach muzycznych. Niekiedy występowała też w przedstawieniach dramatycznych, np. jako: Alicja (Święty płomień, 1945), Miszka (Rewizor, 1948), Szczygiełek (Skąpiec, 1949); opracowywała choreograficznie niektóre spektakle, np.: Wodewil warszawski (1952), Maskaradę Lermontowa (1954), Popas króla jegomości (1958), Śpiącą królewnę (1961), Bajkę o skrzypcowej duszy (1963), Kota w butach (1966), Kłopoty zbója Madeja (1978), Czarodziejskie krzesiwo (1979). Prowadziła także ćwiczenia baletowe w zespole pomocniczym teatru.
Bibliografia
Almanach 1982/83; Mościcki: Teatry 1944–45; T. Wysocka: Wspomnienia, Warszawa 1962 s. 325: Akt zgonu nr IV/31/1983, Arch. USC Warszawa; Akta, ZASP; Almanach 1944–59.
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.
Biogram w Almanachu Sceny Polskiej
Eufemia Gerardi, właść. Grossman (16 IX 1912 Warszawa - 3 I 1983 Warszawa), tancerka, choreograf. Od 1922 kształciła się w Warsz. Szkole Baletowej, potem w szkołach Kazimierza Łabojki, Luzińskich i Tacjanny Wysockiej. W. l. trzydziestych była tancerką w t. warszawskich i łódzkich. Po wojnie, w l. 1945-80 pracowała w T. im. Mickiewicza w Częstochowie na etacie pracownika administracyjnego, a równocześnie opracowała choreografię wielu spektakli tej sceny, jak np. "Maskarada" Lermontowa, "Popas króla Jegomości" Grzymały-Siedleckiego, "Dziewczynka z zapałkami" wg Andersena, "Kopciuszek" wg Grimma, "Żołnierz królowej Madagaskaru" Tuwima, "Kaśka Kariatyda" wg Zapolskiej, "Mieszczanin szlachcicem" Moliera, "W pustyni i w puszczy" wg Sienkiewicza, "Klonowi bracia" Szwarca, "Kot w butach" Laurentowskiego. Prowadziła też ćwiczenia baletowe z zespołem pomocniczym teatru. Źródło: Almanach sceny polskiej 1982/83. Tom XXIV. Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1987.
