JAKUBIAK Eugeniusz Józef, także Eugeniusz Józef Jakóbiak (13 września 1936 Warszawa – 17 grudnia 1990 Essen w Niemczech),
tancerz.
Był synem Jana i Antoniny Jakubiaków (Jakóbiaków). Ukończył 9 klas szkoły ogólnokształcącej w Warszawie. Tańca zaczął się uczyć w Zespole Pieśni i Tańca „Mazowsze”. W 1955–56 w warszawskim Teatrem Estrady tańczył w przedstawieniach: Obywatel walc i Kaprysy Marianny, brał udział w programach estradowych. W 1956–59 od bywał służbę wojskową jako solista Centralnego Zespołu Artystycznego Wojska Polskiego w Warszawie. W 1959 został solistą baletu Opery Śląskiej w Bytomiu, w 1966 awansował na stanowisko pierwszego tancerza; występował tu do końca sezonu 1967/68. W trakcie sezonu 1965/66, nawiązał współpracę z Operą Łódzką i tańczył odtąd na obu scenach w głównych partiach baletowych, a w 1968/69–1972 był pierwszym tancerzem w zespole Teatru Wielkiego w Łodzi.
W Operze Śląskiej występował m.in. jako: Ali Batyr (Szurale, 1960), Febus (Esmeralda, 1961); Paw (Paw i dziewczyna), Romeo (Romeo i Julia) – 1962; Carmel (Czarodziejska miłość, 1965), Wacław (Fontanna Bachczyseraju, 1966), Książę Desiré (Śpiąca królewna Czajkowskiego, 1967), tytułowy Prometeusz (1968). W Łodzi swój dorobek artystyczny wzbogacił o role: Pana Twardowskiego (1967), Parysa (Noc Walpurgi z opery Faust, 1969); Pana Młodego (Wesele w Ojcowie), Harnasia (Harnasie) – 1970; Dafnisa (Dafnis i Chloe), Chorążego (Zielony stół) – 1972. Zdaniem Tacjanny Wysockiej, łączył talent, urodę, sprawność techniczną z rzadko spotykanym umiarem i godnością, a także skromnością. W 1963 wystąpił pierwszy raz w Bytomiu w duecie z Iwoną Wakowską w roli Zygfryda (Jezioro łabędzie); odtąd partnerował jej do 1972. Stworzyli jeden z najlepszych duetów lirycznych na polskich scenach.
W 1972 wyjechał do RFN, do 1976 był solistą zespołu A. Doutervala w Staatstheater w Kassel, gdzie wykonywał pierwszoplanowe partie w baletach: Śpiąca królewna, Jezioro łabędzie, Coppelia, Piotruś Pan. Potem został solistą w zespole B. Pilaty w Theater der Stadt w Essen. Nadal tańczył czołowe role w baletach klasycznych, np. Tybalta w Romeo i Julii oraz w choreografiach Pilaty: Il combattimento (1979), Wariacje na temat Franka Bridge’a, Zmartwychwstanie, Carmina burana – 1980; współpracował z Pilatą podczas realizacji tych spektakli. W 1980 zrezygnował z występów i pozostał w teatrze jako charakteryzator i perukarz.
Almanach 1990/91; Łódz. scena operowa; Pół wieku Opery Śląskiej (il.); Turska: Almanach (il.); Turska: Przewodnik; I. Turska: Taniec w Polsce, Warszawa 1962 (il.); Wysocka: Dzieje: Taniec 1992 nr 2 (il.); Trybuna Śląska 1991 nr 10; Odpis aktu urodzenia nr I/II2615/1952 (tu nazwisko ojca Jakóbiak), Arch. USC Warszawa; Akta: Reprezentacyjny Zespół Artyst. Wojska Pol. (fot.) i ZASP; Almanach 1944–59.
Fot. – ITWarszawa, MTWarszawa; Opera Śląska Bytom, T. Wielki Łódź.
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.
