Henryk Kopecki
KOPECKI, Kopacki, Henryk (18 lipca 1917 Charlottenburg koło Berlina – 12 września 1989 Poznań),
tancerz.
Był synem Floriana Kopeckiego i Jadwigi z domu Mierzwa. Występować zaczął w Cyrku Barańskich w Ostrowie Wielkopolskim i do wybuchu II wojny światowej tańczył w cyrkach i w rewiach (był członkiem Polskiego Związku Artystów Widowiskowych).
Po wojnie, w 1946–47 należał do zespołu baletowego Opery Dolnośląskiej we Wrocławiu, gdzie tańczył w 1947: taniec słowiański (z Ilzą Rakówną) i polkę w Divertissement, jedną z lalek w Wieszczce lalek oraz w Pije Kuba do Jakuba. W 1947–49 był tancerzem Opery Katowickiej w Bytomiu; tańczył tu: Wierzyciela, Satyrka i Diabła w Panu Twardowskim (1948), Chłopca i Wichra w Swantewicie (1949). W 1949–59 należał do zespołu baletu Opery Poznańskiej; na scenie Teatru Wielkiego wystąpił m.in. jako: Kawaler (Karnawał), Łowca (Paw i dziewczyna), Satyr (Noc Walpurgi, 1950), Diabeł wiejski (Noc na Łysej Górze); w czardaszu w Coppelii (1952), w czardaszu w Jeziorze łabędzim (1953), a także jako: Pomocnik lekarza (Z chłopa król), Bikiniarz (Zabawa w Lipinach, 1954), Kozioł, Piekielny fanfarzysta, Pokojowiec, Lajkonik i Paralityk (Pan Twardowski, 1955), Mistrz ceremonii (Śpiąca królewna, 1956), Cygan (Czarodziejska miłość, 1958), Gość i Tatar (Fontanna Bachczyseraju, 1958), Rybak (Nowa Odyseja, 1959).
Bibliografia
Almanach 1989/90; Dachtera: Opera Wrocł. 1945–95; Opera Śląska 1945–55; Opera wrocł. 1945–2005; Świtała; Akt zgonu nr 5451/1989, Arch. USC Poznań; Akta (fot.), ZASP; Almanach 1944–59.
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.
