Marek Karwacki
KARWACKI Marek Michał (24 stycznia 1947 Warszawa – 27 marca 1992 Warszawa),
scenograf.
Był synem Wiesława Marii Karwackiego., ekonomisty, i Ireny z Koziczkowskich; mężem Beaty z Danielewskich, okulistki (ślub 11 grudnia 1986 w Warszawie). W 1969–74 w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych studiował malarstwo i grafikę pod kierunkiem Henryka Tomaszewskiego. W 1973, jeszcze jako student, zaprojektował dla Teatru Małego w Warszawie scenografię do przedstawienia Powrót do domu.
Po ukończeniu studiów, pracował przez wiele lat w TVP i był autorem kilkunastu scenografii do telewizyjnych spektakli, np. do Godziny myśli (1979), Wizyty (1980), Gracza (1984), Przebudzenia wiosny (1989). Wrócił też do pracy w teatrze. W Teatrze im. Szaniawskiego w Wałbrzychu zaprojektował scenografię do takich przedstawień, jak: Tama (1978), Antygona Jeana Anouilha (1979), Dwa teatry (1979), Wieczór Trzech Króli (1980) i Śluby panieńskie (1982); w Teatrze Ziemi Pomorskiej w Grudziądzu: Maria, Elżbieta, Małgorzata (1983), Nitonisio (1986) i Pigmalion (1986); w Teatrze na Targówku w Warszawie: Skarby Złotej Kaczki (1983); w Teatrze im. Fredry w Gnieźnie: Niedźwiedź i Oświadczyny (1984); w Teatrze Dramatycznym im. Szaniawskiego w Płocku: Awantura w Chioggi (1986); w Teatrze Ochoty w Warszawie: Antygona Sofoklesa (1992), której premiera odbyła się cztery dni po jego śmierci. W 1977 współpracował jako scenograf przy fabularnym filmie telewizyjnym Trzy po trzy, którego pierwowzorem było przedstawienie w Teatrze Narodowym.
Uprawiał malarstwo i grafikę, brał udział w wystawach w Polsce, indywidualną wystawę miał w Barcelonie.
Bibliografia
Almanach 1991/92; Oaz. Wyb. 1992 nr 79; Programy, IS PAN; www.filmpolski.pl; Inf. syna, Mateusza Karwackiego.
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.
