Osoby

Trwa wczytywanie

Krystyna Lubicz

HREHOROWICZ Krystyna, z Woźniaków, primo voto Lubicz-Hrehorowicz, secundo voto Krobicka (29 maja 1934 Wadowice – 30 października 1994 Kraków),

śpiewaczka. 

Była córką Tadeusza Woźniaka i Stefanii z domu Eszywa (Jeszywa); jej drugim mężem był śpiewak Jerzy Krobicki. Ukończyła Liceum Sztuk Plastycznych i Szkołę Muzyczną w Krakowie (uprawnienia śpiewaczki operetkowej uzyskała w 1968). W sezonach 1957/58 i 1958/59 należała do zespołu krakowskiego Teatru Muzycznego Opery i Operetki, początkowo jako chórzystka, potem solistka; wystąpiła tu w rolach Heli i Salusi (Domek trzech dziewcząt). W sezonie 1959/60 została zaangażowana do Operetki Dolnośląskiej we Wrocławiu (od 1977 pod nazwą Teatr Muzyczny) i w zespole tego teatru pozostała do 31 grudnia 1979.

Z solistek wybija się na plan pierwszy, urodziwa Krystyna Hrehorowicz,

pisała Ewa Kofin. Obdarzona korzystnymi warunkami scenicznymi i wokalnymi, stała się wkrótce jedną z czołowych solistek wrocławskiej sceny, laureatką konkursów i plebiscytów publiczności, np. Złotej Iglicy 1972. 

W swym repertuarze miała przeważnie role sopranowe, takie jak: tytułowa Clivia, Krystyna (Życie paryskie) – 1960; Iduna (Fajerwerk, 1961), Sylvia Varescu (Księżniczka czardasza, 1962), Księżna Barraya (Przygoda w Grand Hotelu, 1963), Maria Dunin (Dziękuję ci, Ewo, 1964), Dorothy (Czarujący Giulio, 1965), Zuzanna (Cnotliwa Zuzanna, 1966), Hrabina Zedlau (Wiedeńska krew, 1967), Zorika (Cygańska miłość, 1969), Angela Didier (Hrabia Lexemburg, 1969); Maria (Miłość szejka), Liza (Kraina uśmiechu) – 1971; Hanna Glavari (Wesoła wdówka, 1972), Marica (Hrabina Marica, 1976), Sylwia (Nie kłam, kochanie, 1978), Cioteczka Izabella (Błękitny zamek, 1979). Dnia 1 stycznia 1980 przeszła na emeryturę. 

Bibliografia

Almanach 1994/95; XXV lat Operetki Wrocł. 1955–80 (il.); Panorama kultury współczesnego Wrocławia, pod red. B. Zakrzewskiego, Wrocław 1970 (E. Kofin); Wrocławski T. Muzyczny 1955–95 (il.); Gaz. Rob. 1994 nr 213; Akta, T. Muzyczny Wrocław; Programy, IS PAN; Almanach 1944–59. 

Ikonografia

Fot. – IS PAN, T. Muzyczny Wrocław.

Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji