Helena Glatty
GLATTY Helena, z domu Stecura (21 maja 1911 Lwów – 3 października 1953 Gliwice),
aktorka-lalkarka.
Była córką Cyryla Stecury i Magdaleny z Dobrowolskich; żoną aktora-lalkarza, reżysera i dyrektora teatru Juliusza Glatty'ego (ślub w 1931). Ukończyła seminarium nauczycielskie sióstr nazaretanek we Lwowie. Od najmłodszych lat interesowała się teatrem i ta pasja, dzielona później wspólnie z mężem, nie opuszczała jej do końca życia. Po wybuchu II wojny światowej, w czasie rosyjskiej okupacji Lwowa pracowała w Pałacu Pionierów jako aktorka szkolnego teatru.
Po wojnie zamieszkała z mężem początkowo w Krakowie; już 18 kwietnia 1945 w krakowskim Domu Plastyków wystąpiła w szopce Nowa wiosna, do której lalki projektował Juliusz Glatty. Później przeniosła się do Katowic, gdzie założyli Śląski Teatr Lalki i Aktora Ateneum. Od 1 paździenrika 1945 do końca życia należała do zespołu tego teatru. Brała udział w przedstawieniach, np. Koci dom (1951), tłumaczyła lub adaptowała sztuki, np. Gąsiątko (1948), Kot w butach (1949), które znajdowały się w repertuarze Ateneum.
Bibliografia
25 lat teatru Ateneum w Katowicach [Katowice 1970]; Waszkiel: Dzieje 1945–2000; Inf. córki, Aleksandry Pilch z Gliwic; Materiały, Red. SBTP IS PAN.
Ikonografia
J. Glatty: Portret, olej, dykta, 1935 – własność A. Pilch, Gliwice.
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.
