„Bałkański szpieg” [Przedstawiciele dramaturgii narodów Jugosławii...]
Przedstawiciele dramaturgii narodów Jugosławii goszczą coraz częściej na polskich scenach. Przyczyniają się do tego zarówno zadzierzgnięte przez poszczególne polskie i jugosłowiańskie sceny kontakty bezpośrednie, jak i aktywność polskich tłumaczy. Teatr Nowy w Łodzi prezentuje Bałkańskiego szpiega Dušana Kovačevića, którego twórczość uznana jest za fenomen na gruncie dramaturgii serbskiej. Jego wszystkie sztuki nie schodzą ze sceny od chwili premiery pierwszej z nich pt. Maratonci trče počasni krug (Długowieczna rodzinka) w 1973 w teatrze belgradzkim Atelje 212. Jak napisała Dorota Jovanka Ćirlić, Bałkański szpieg to „traktat o ścigającym i ściganym”, zaś „postacią tragiczną (bo dziwne są te tak zwane komedie), jest sam ścigający”.
Fadil Hadžić natomiast, którego komedię Żmija przedstawił poznański Teatr Polski należy do najbardziej znanych i płodnych, pisarzy chorwackich O twórczości aktualnego dyrektora Teatru Satyry Jazavac w Zagrzebiu, krytyk Branko Hemović napisał:
„Śmiech u Hadžića nie jest sam dla siebie celem, w jego komediach wiele rzeczy dlatego dzieje się spontanicznie, jakby żartem, że autor pragnie nie tylko rozśmieszyć widza, ale skłonić go do myślenia”.
