Artykuły

W ramach 5 edycji programu OFF Polska 18 teatrów niezależnych zdobyło dofinansowanie o łącznej wartości prawie 1,5 mln zł na produkcję i eksploatację spektakli offowych. Premiery i pokazy będą odbywać się do 31 października 2025 roku. Do tej pory odbyły się 3 premiery: Stowarzyszenia Kobieca Transsmisja, Fundacji Robimy Ruch oraz Fundacji Sztuka Teatru.

W ramach 5 edycji programu OFF Polska 18 teatrów niezależnych zdobyło dofinansowanie o łącznej wartości prawie 1,5 mln zł na produkcję i eksploatację spektakli offowych. Premiery i pokazy będą odbywać się do 31 października 2025 roku. Do tej pory odbyły się 3 premiery: Stowarzyszenia Kobieca Transsmisja, Fundacji Robimy Ruch oraz Fundacji Sztuka Teatru.

Pierwszy spektakl, który został stworzony w ramach tegorocznej edycji, to „Pieśni Żab – Głos z Bagna” Stowarzyszenia Kobieca Transsmisja według scenariusza Ewy Langer i w reżyserii Jakuba Palacza. Na scenie wystąpili artyści z ELOE Theater of Noise, czyli: Ewa Langer, Jakub Palacz, Żaneta Seweryn, Małgorzata Grygierczyk, Aleksandra Zawiślak, Joanna Konieczko.

„Pieśni Żab – Głos z Bagna” to spektakl muzyczny, który zabiera publiczność w podróż do małej miejscowości, na skraju Puszczy Niepołomickiej, gdzie łąki i bagna stają się tłem dla siedmiu opowieści o naturze, zapomnianych rytuałach, rusałkach, żabach i porzuconym kineskopie, który stał się domem dla paproci. Każdy rozdział to odrębna historia, zakończona autorską pieśnią – wołaniem o ochronę dzikiej przyrody i przemianę ludzkiej świadomości. W przedstawieniu usłyszymy muzykę na żywo – dźwięki natury wydobywane z dzwonków, kijów deszczowych, grzechotek, gitary i szamańskich bębnów; a wszystko to uzupełnione warstwą multimedialną, która buduje magiczną atmosferę.

Premiera odbyła się 30 maja w Zaborowym Domu (letniej siedzibie Stowarzyszenia) w Jadownikach Mokrych.

„Meltdown” Fundacji Robimy Ruch powstał jako drugi spektakl w kolejności. Za scenariusz i reżyserię odpowiada Małgorzata Lech, za to na scenie można zobaczyć Katarzynę Kopczyk (jako matka), Karolinę Lichocińską (jako córka) oraz Agnieszkę i Natalię (jako one same). W skład zespołu weszli także: Iga Załęczna, Peter Fick, Kamil Malchar, Kamila Lech, Daniel „Qman” Kuźma, Jurgita Zaikauskas, Marta Pawlik i Paulina Paździera.

„Jak już się skumulowało, to musi wybuchnąć” – mówi matka neuroatypowej córki. Przyjechały na wspólne wakacje wraz z partnerem matki. Ma być zabawa na plaży, słuchanie szumu fal i relaks na dmuchanym materacu. Czy znów się zacznie? Czy to, co skumulowane, wybuchnie? Ich wspólna historia zaczyna się w 1997 roku, kiedy słowo neuroróżnorodność nie funkcjonowało w świadomości społecznej, nie było też używane przez psychologów i psychiatrów, a zespół Aspergera nie był diagnozowany u małych dziewczynek. Sceniczne „tu i teraz” obejmuje kilka zwrotnych punktów na osi czasu ich życia: wspólne wakacje nad morzem, gdy córka staje się pełnoletnia i zadaje matce pytania o przeszłość.

To dokumentalne love story; o sile miłości matki i córki, podobna do historii wielu matek i córek, jednocześnie całkiem od innych różna; to docu-drama i docu-dreszczowiec, pełna zwrotów akcji historia sinusoida. To przede wszystkim opowieść o spektrum kobiecości. O wstydzie i bezwstydności. O pięknie i smutkach trudnego, zbyt wczesnego macierzyństwa, o pragnieniu ucieczki od bycia matką. O udanych ucieczkach, dalekich eskapadach, szalonym romansie, o czasem desperackim pragnieniu zanurzenia się w pełni i potencjale kobiecych doświadczeń. To również opowieść drogi, w trakcie której „skądś, nie wiesz skąd, ale wiesz na pewno na końcu jest coś lepszego niż to, co teraz”.

Premiera odbyła się 28 czerwca w Centrum Sztuk Performatywnych we Wrocławiu.

Ostatnią do tej pory premierą była „Burza nad Popradem” Fundacji Sztuka Teatru stworzona przez Szymona Budzyka, Karolinę Fortunę, Andrzeja Skowrona, Alicję Gołyźniak i Kat Porębę.

Spektakl Teatru Tej Ziemi inspirowany jest „Burzą” Szekspira oraz mitologią Karpat. Opowiada historię Miry – właścicielki pensjonatu nad Popradem – i jej syna Arka, którzy mierzą się z rodzinną traumą w cieniu lokalnych legend i wierzeń. Przedstawienie łączy teatr cieni, rytuał, choreografię oraz metodę „spect-actor” Augusto Boala, wciągając publiczność w interaktywny proces współtworzenia spektaklu. W świat opowieści wplecione są motywy flisackiej tradycji i ludowych praktyk, takich jak stawianie gromnicy, co nadaje całości organiczny i rytualny charakter. To artystyczne spotkanie sztuki, mitu i teatru forum staje się jednocześnie opowieścią o pamięci, pojednaniu i sile wspólnoty.

Premiera odbyła się 30 sierpnia w Sądeckim Parku Etnograficznym w Nowym Sączu.