Nowy RAPTULARZ: Teatr czasu wojny
Czy i w jaki sposób temat wojny podejmuje ukraiński teatr – pisze Iryna Czużynowa. O dwuznacznym statusie dramatopisarki na uchodźctwie Dominik Gac rozmawia z Leną Laguszonkową, a Michał Smolis pyta Roberta Drobniucha o szanse uruchomienia systemowej pomocy dla uciekinierów z Ukrainy. Rafała Węgrzyniaka, naszego długoletniego kolegę, żegna Małgorzata Piekutowa.
Mija drugi rok inwazji Rosji na Ukrainę i dziesięć lat okupacji Krymu, Donbasu i Ługańska. Część twórców teatru jest na froncie, część na emigracji, niektórzy wrócili do pracy. Spektakle powstają w bunkrach, między bombardowaniami, czasem ruszają w objazd. Czy i w jaki sposób temat wojny podejmuje ukraiński teatr pisze Iryna Czużynowa, profesor charkowskiego Uniwersytetu Artystycznego. O dwuznacznym statusie dramatopisarki na uchodźctwie Dominik Gac rozmawia z Leną Laguszonkową, której sztukę Mój sztandar zasikał kotek. Kroniki z Donbasu wystawił niedawno TR Warszawa. Michał Smolis pyta Roberta Drobniucha, dyrektora Teatru Guliwer w Warszawie, o szanse uruchomienia systemowej pomocy dla uciekinierów z Ukrainy. Redakcja dziękuje Natalii Krasilnikovej za pomoc przy opracowaniu numeru. Ostatnie dni pracy redakcji naznaczyła nagła śmierć Rafała Węgrzyniaka – historyka i krytyka teatru, naszego długoletniego kolegi. Żegna Go Małgorzata Piekutowa.
