„Opowiadania zebrane”
Krystyna Janda doskonale umie wykorzystać drugorzędną literaturę współczesną, jeżeli znajdzie dla siebie rolę. Tak było z Shirley Valentine, Marią Callas, i tak jest teraz ze sztuką Marguliesa, która opowiada o związku dwóch kobiet, żydowskiej pisarki i jej uczennicy, niemal przybranej córki. Trwa ten związek wiele lat, uczuciowe relacje pomiędzy kobietami przechodzą różne fazy: od fascynacji, miłości i przywiązania, do nienawiści i odrzucenia. Warto zobaczyć, jak Janda brawurowo atakuje tę efektowną partyturę. Koncertowo prowadzi dialog, dowcipny i wartki, najwyraźniej „podciągając” swoją partnerkę, Marię Seweryn (czyli prawdziwą córkę). No, i rzecz niecodzienna, nie boi się na scenie „pobrzydzić”. Jej Ruth, kobieta atrakcyjna i inteligentna, z biegiem akcji traci energię i pasję życia, by przemienić się w bezradną, zrzędliwą staruszkę. Ale Janda pochyla się nad swoją bohaterką ze zrozumieniem i współczuciem. Chyba dlatego ta nieznośna Ruth — nagle zmalała, wypatrująca przez okno już tylko śmierci — tak wzrusza.
