Co w teatrach?
Więźniowie z Altony: Jedna z najlepszych sztuk Sartre’a. Filozofia i polityka. Syn wielkiego przemysłowca niemieckiego powraca po wojnie do domu i zamyka się w swoim pokoju o zamurowanych oknach, by kontemplować swoje zbrodnie i zbrodnie swego narodu. Odpowiedzialność przed historią, uosobioną przez trybunał krabów. Odkupienie win i grzechów ojców. Jeszcze jedna odmiana piekła. Wyrzuty sumienia i stosunek z własną siostrą. Wreszcie nieoczekiwane zakończenie: Franz dowiaduje się, że wbrew jego oczekiwaniom Niemcy nie tylko nie poniosły żadnej kary za swe zbrodnie, ale są teraz jeszcze bogatsze i silniejsze. Rodzinne stocznie Gerlachów produkują więcej, niż przed wojną, potęga potentatów niemieckiego przemysłu wcale nie ucierpiała. Fabryki odbudowano już dawno z pomocą Amerykanów. Tego nie może wytrzymać sumienie Franza. Postanawia popełnić samobójstwo wraz z ojcem chorym na raka. Bardzo dobre przedstawienie w reżyserii Warmińskiego. Przekład Kotta. Śląska w roli Joanny. (Teatr Ateneum). W Krakowie w Teatrze im. Słowackiego, reżyserował sztukę Dąbrowski Fulde, Kościałkowska, Balcerzak.
