Namiętność i władza
Emilia Galotti to dzieło niezwykle ważnej postaci w historii niemieckiego dramatu romantycznego. Tragedia napisana w 1772 roku przez wybitnego krytyka, teoretyka i pisarza Gottholda Ephraima Lessinga nie ma w Polsce bogatej tradycji wystawień. Dla Teatru Telewizji przełożył sztukę znany tłumacz literatury niemieckiej Jacek St. Buras, a przedstawienie wyreżyserował w Krakowie Krzysztof Babicki.
Lessing (1729–81) studiował teologię, medycynę i filozofię, wydawał też pierwsze w historii czasopismo teatralne. Ukazujące się w nim eseje opublikowano w 1769 roku pod tytułem Dramaturgia hamburska. Zbiorem tym, bardziej niż swymi utworami scenicznymi, Lessing dał podstawy twórczości teatralnej nowego rodzaju, stworzył grunt, na którym powstały dzieła Goethego i Schillera. Emilia Galotti jest podobno wzorowana na rzymskiej opowieści o Wirginii, którą zabił własny ojciec, by ustrzec przed hańbą w ramionach tyrana. Emilia jest młodą, piękną i pełną cnót dziewczyną ze skromnej rodziny włoskiego oficera. Podczas jednej z częstych jej wizyt w kościele, staje się obiektem namiętnego pożądania władcy — księcia Gonzagi. Pomimo tego, że on sam jest w przededniu ślubu o politycznym znaczeniu, nie może znieść myśli o szczęśliwym zamążpójściu dziewczyny. Za namową i z pomocą przebiegłego markiza, Książę postanawia zdobyć wybrankę za wszelką cenę i wszelkimi sposobami. Ta historia namiętności, bezwzględności władzy i walki o honor może mieć tylko jeden koniec. Świetne aktorstwo, szybko rozwijająca się akcja, ciekawy rysunek postaci i doskonały, współczesny dialog to niewątpliwe walory tego przedstawienia.
