Festiwal sztuk współczesnych [fragment]
[…] Jednym z ciekawszych przedstawień festiwalu był Awans w Teatrze Powszechnym. Reżyseria Zb. Sawana okazała się wprawdzie bezradna wobec „uroczystościowego” charakteru pierwszego aktu, ukazującego introdukcję „dyrektora z awansu”, była nierówna w scenkach kameralnych, ale ujawniła lwi pazur w zbiorowych scenach posiedzenia egzekutywy oraz zmowy i buntu załogi. Zbiorowisko fabryczne odmalowano tu w ruchu, w starciu, reżyser znakomicie rozwinął sugestie tekstu Żółkiewskiej. W drugiej połowie przedstawienia było coś z atmosfery awangardowych, społecznych inscenizacyj postępowych reżyserów okresu międzywojennego. Pełne inwencji i plastycznych skrótów, z świetnie zastosowaną grą światła, dekoracje A. Sadowskiego i W. Buśkiewicza dopełniły tego wrażenia. Podwyższenie wiodące do nowej hali montażowej w III akcie, błysk aparatów acetylenowych spoza narady partyjnej: oddzielenie aktów dźwiękami syreny fabrycznej — oto ciekawsze pomysły inscenizacji w Teatrze Powszechnym […]
