"Zbójcy" w Studyjnym
Bardzo sobie cenię wysiłki eksperymentatorów z Teatru Studyjnego. Podniecająca jest zawsze myśl, że metodą prób i błędów, na kilka przedstawień chybionych, kolejnym rzucą nas na kolana zadziwiając świeżością formy i oryginalnością spojrzenia. Z tą nadzieją przychodzimy na premiery. Niestety, coraz więcej wskazuje na to, ze w tym sezonie limit dobrych spektakli wyczerpały chwalone przez krytykę, ciepło przyjmowane przez publiczność "Tańce w stylu epoki" K. Steigerwalda. Artystom jakby opadły skrzydła. Nie podobał mi się odgrzebany przez J. Andruckiego dramat M. Konopnickiej "Prometeusz i Syzyf", a i teraz najnowsza produkcja, czyli "Zbójcy" Fryderyka Schillera przygotowani przez międzynarodową, bo polsko-zachodnioniemiecką ekipę realizatorów.
Z ulotki do programu dowiadujemy się, że prezentowana wersja, tragedii odbiega cokolwiek od dotychczas nam znanych. Wszelako zabiegów adaptacyjnych dokonał jeszcze sam F. Schiller uznawszy ponoć pierwotne dzieło za "mało sceniczne". Nowy układ wydaje się rzeczywiście bardziej dynamicznym (krótszym), a specjalny przekład współcześniejszym. Nie zmienia to jednak że najlepszy nawet podany bez jasnej koncepcji inscenizacyjnej, zrozumiałej równie dla widzów, jak wykonaców, może dać w efekcie sztukę myślowo mętną, obojętną emocjonalnie i nudnawą w odbiorze.
Tacy są właśnie "Zbójcy" w Studyjnym. Przeniesieni w czasie przez reżysera Bernarda Wolfa w lata osiemdziesiąte XX wieku, opowiadają dziwaczną historię zbuntowanych anarchistów-punków, którzy przy pomocy karabinu maszynowego i pięści dają upust młodzieńczej agresji. Z tej perspektywy większość schillerowskich intryg ma niewiele sensu. Całość zaś, mimo szczerych aktorskich wysiłków pary protagonistów: Andrzeja Krukowskiego (Karola) i Jarosława Dunaja (Franciszka), mało kogo wzrusza spośród zdezorientowanych obserwatorów.
"Zbójcy" rzadko goszczą w naszych teatrach, tym więcej należy się im staranności w realizacji. Mam wrażenie, ze artyści Studyjnego w tym przypadku zbytnio ulegli nowatorskim pomysłom, a szukając "na siłę" aktualnego wydźwięku, niepotrzebnie pomieszali konwencje.
