Tadeusz Gawroński
GAWROŃSKI Tadeusz (14 lutego 1925 Kościelna Wieś w Kaliskiem – 15 lutego 1996 Rzgów koło Łodzi),
śpiewak.
Był synem Władysława Gawrońskiego i Wacławy z Młocków; mężem Ireny z Salskich, chórzystki Teatru Wielkiego w Łodzi. W 1951 ukończył Wydział Wokalny Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Łodzi. Całe życie zawodowe związany był z łódzkimi scenami muzycznymi. W sezonie 1951/52 należał do zespołu Połączonych Teatrów Muzycznych, występował tu np. jako Heros (Orfeusz w piekle), Gałajda i Paweł (Niespokojne szczęście, 1952).
W sezonach 1954/55–1979/80 był solistą w Teatrze Wielkim (do 19 stycznia 1967 Opera Łódzka). Śpiewał partie basowe i barytonowe, niejednokrotnie czołowe i tytułowe; w operach, takie jak: Eugeniusz Oniegin (1956), Rigoletto (1957); Sharpless (Madame Butterfly), Doktor Malatesta (Don Pasquale) – 1955; Janusz (Halka), Kruszyna (Sprzedana narzeczona) – 1958; Doktor Bartolo (Cyrulik sewilski), Walenty (Faust) – 1960; Pan Marcin Pakuła (Verbum nobile), Lord Kookburn (Fra Diavolo) – 1965. Z innych ról wymienić można takie, jak często odtwarzany Maciej (Straszny dwór, 1954, 1967 i 1978) oraz Zakrystian (Tosca, 1959), Hrabia Waldstein (Casanova, 1961), Rotmistrz (Damy i huzary Kamieńskiego), Lubor (Legenda Bałtyku) – 1964; Skuła (Kniaź Igor, 1967), Brown (Lord Jim, 1976). Występował też w operetkach i musicalach wystawianych na tej scenie, jako: Jonek (Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale, przedstawienie przygotowane we współpracy z Teatrem im. Jaracza, 1955), Blind (Zemsta nietoperza, 1967), Charon (Orfeusz w piekle, 1970), Ekspert (Białowłosa, 1971), Carrasco (Człowiek z La Manczy, 1972).
W sierpniu 1980 przeszedł na emeryturę, ale nadal współpracował ze swoją sceną, np. w sezonie 1980/81 wystąpił jako Erskin (Maria Stuart Romualda Twardowskiego), a w sezonie 1981/82 w partii Alcindora (Cyganeria). Brał też często udział w koncertach organizowanych przez Filharmonię Łódzką.
Bibliografia
Almanach 1995/96; 20 lat sceny operowej w Łodzi, Łódź 1974; Łódz. scena operowa s. 77, 96; XV lat Operetki w Łodzi; Ruch Muz. 1959 nr 9 (il.), nr 14 (il.); Akta (fot.), ZASP; Almanach 1944–59; Inf. żony, Ireny Gawrońskiej.
Ikonografia
Fot. – Teatr Wielki w Łodzi.
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.
